بررسی قابلیت داده‌های ماهواره‌ای در زون‌بندی مناطق تالابی (مطالعه موردی: پناهگاه حیات‌وحش هامون)

تالاب‌ها یکی از مهم‌ترین اکوسیستم‌های زمین هستند کهبه عنوان یک منبع ذخیره آب و زیستگاه مناسبی برای بسیاری از جانوران و گیاهان می‌باشند. این مسئله لزوم مدیریت مناطق تالابی را نشان می‌دهد. تالاب هامون به عنوان بزرگ‌ترین دریاچه آب‌شیرین کشور نقش قابل توجهی در حمایت از پرندگان و پستانداران مهاجر و بومی منطقه دارد که از سال 1378 تا 1387 به طور متناوب دوره‌های بی‏آبی را گذرانده است. در این مطالعه، جهت زون‌بندی پناهگاه حیات‏وحش هامون میزان وابستگی پرندگانبه هر قسمت از پناهگاه بررسی گردید و از داده‌های ماهواره لندست، سنجنده TM مربوط به تالاب هامون در سال 1387 جهت تهیه نقشه پوشش اراضی استفاده شد. به این منظور نقشه پوشش اراضی در 5 طبقه تهیه گردید. میزان استفاده وحوش از هر لایه و اهمیت زیستی هر قسمت با حضور در منطقه بررسی و تاثیر پوشش‌های مختلف بر روی هم جهت استفاده حیات‌وحش مشخص و با توجه به اهمیت اکولوژیکی هر قسمت به پوشش‌های مختلف منطقه ارزش داده شد. نقشه اهمیت زیستگاهی بخش‌های مختلف پناهگاه حیات‏وحش هامون با استفاده از روش‌های مختلف GIS در هفت طبقه تهیه گردید. به طوری‌که اولین طبقه دارای بیش‌ترین ارزش زیستگاهی با مساحت 40830 هکتار و آخرین طبقه دارای کم‌ترین ارزش حفاظتی با مساحت 102824 هکتار می‌باشد. نتایج نشان داد در این سال با آب‌گیری تالاب هامون پس از اراضی بایر با مساحت 87414 هکتار که در طبقه هفت اهمیت قرار دارند طبقه سوم اهمیت زیستگاهی یعنی اراضی آب‏دار دارای بیش‌ترین مساحت برابر با 68593 هکتار می‌باشند.